Manet: Kırda Öğle Yemeği Üzerine

Kırda Öğle Yemeği, Manet

   Bir zamanlar, güzellik ve    çirkinlik birbirinden net bir şekilde ayrılıyormuş.
Bir gün Güzel ve Çirkin birlikte, bir nehire yüzmeye girmişler. Güzel nehirdeyüzerken, nehirden çıkan Çirkin, Güzel'in elbiselerini giymiş. Güzel'de nehirden çıkmak isteyince bakmış ki kendi elbiseleri yok. Bunun üzerine mecburen Çirkin'in elbiselerini giymiş. O günden bu yana insanların büyük bir kısmı Güzel ile Çirkin'i birbirlerinden ayıramaz olmuşlar. Ancak Güzel ve Çirkin'i tanıyanlar, onları gözlerinden ve davranışlarından çıkarabiliyorlarmış.

Bu hikayeyi az çok hepiniz duymuşsunuzdur. Bende bu resimde o hikayenin bir parça başkalaşmış halini görmekteyim. Arkadaki figürü –ki kendisi perspektif olarak yanlıştır ve genel kompozisyon daha önceki eserlere benzememektedir  lakin manet bunu biliyordu ve kendi aykırı sanatını –maniyerizmi- oluşturmak adına böyle bir karar aldı. –  çirkinlik olarak baz alırsak çirkin burada güzelliğin kıyafetlerini çalmış, kendi kıyafetlerinide beraberinde götürerek izini kaybettirmiştir. Ve güzellik –olanca doğallığı ve ihtişamıyla- bizlere bakmaktadır; çırılçıplak. O günden beri insanlar hakikatin ve güzelliğin peşine düşmemişlerdir. Kendi seyirlerine dalmışlardır. Halbuki insan sürekli bir oluşum içerisindedir ve hakikat çırılçıplak gözler önündedir.  kaygı ve utanç duymadan bizim onun peşine düşmemizi beklemektedir. Çünkü bilir insanın içinde sönüp gitmeyecek umutlar vardır ve bir gün o umutlar tüm ihtişamıyla ortaya çıkar…