Leonara Carrigton bu tablosunda insanların çeşitliliğine dikkat çekiyor. Ne kadar aynı olsalarda, aynı olmaya çabalasalar da her insan özünde farklıdır. Beyaz güvercin aynı kalmaya ve sonsuz uzlaşmaya çalışsa -yani yeni bir başlangıcı müjdelese bile- siyah güvercin – sosyal faktörler (dış görünüş, zenginlik, fakirlik vb.)- olduğu sürece farklı olmamak pek mümkün değil gibi görünüyor.
Zaten aynıl...
Zaten aynıl...
aşmakta bir nevi pislikleşmektir. Aynılaşmak vasatlaşmaktır. Kokuşmuş kaypak düzen her şeyi aynılaştıran ve normalleştirenler tarafından çıktığı da bilinen bir hakikattir.
Solda da ejderha –nefret ve kötülüğe dair her şey- bilinçaltımız tarafından korunuyor. Aslında dayanıksız-bunun farkına varmak ömür istiyor- naylondan bir poşet ile…
Biz ne kadar leoparlarımızı özgürleştirip saldırgan bir tutum izlesek de siyah ördeği –korkuyu- üzerimizden atamadığımız sürece savaşımız boşa çıkacaktır. Ve yiğit leopar -figürlerin solundaki- daima pasif kalacaktır. Bunu da ancak kırmızı kumaşı –azim ve kararlılığımızı- kullanarak bilinçaltımızı –beyaz nesneyi- uyandırarak başlamalıyız. En üstteki dolunayı da hayatımızdan çıkarmadığımız sürece yıldızları izleyemeyeceğiz. Bunun da tek yolu ayı –bilinçaltımızı- özgürleştirmektir.
Solda da ejderha –nefret ve kötülüğe dair her şey- bilinçaltımız tarafından korunuyor. Aslında dayanıksız-bunun farkına varmak ömür istiyor- naylondan bir poşet ile…
Biz ne kadar leoparlarımızı özgürleştirip saldırgan bir tutum izlesek de siyah ördeği –korkuyu- üzerimizden atamadığımız sürece savaşımız boşa çıkacaktır. Ve yiğit leopar -figürlerin solundaki- daima pasif kalacaktır. Bunu da ancak kırmızı kumaşı –azim ve kararlılığımızı- kullanarak bilinçaltımızı –beyaz nesneyi- uyandırarak başlamalıyız. En üstteki dolunayı da hayatımızdan çıkarmadığımız sürece yıldızları izleyemeyeceğiz. Bunun da tek yolu ayı –bilinçaltımızı- özgürleştirmektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder