Bu resim Paris Ayaklanma'sını tüm çıplaklılığıyla anlatmaktadır. Yer tam olarak belirtilmemiştir. Solda kılıç sallayan adam fabrika işçisidir. Silahlı figür burjuvadır. Zaman zaman ressamın kendisiyle özdeşleştirilmiştir. Diz çöken figür de işçi sınıfındandır. En sağdaki çocuksa Victor Hugo'nun Sefiller romanındaki Gavroche karakteriyle özdeşleştirilmiştir. Duruşunda, Giambologna'nın Mercurius'undan esinlenilmiştir. Ortadaki yarı çıplak kadın resmin baş karakteridir. Arthur Rimbaud Soleil Et Chair(Güneş ve Ten) şiirin 3. kıtasında şöyle seslenmektedir: - İnsan üzgün ve çirkin. Giysiler, sanıyorum Çıplaklığını değil, saflığını örtüyor. Tanrısal bedenini kirletiyor. Burada bir direnişçinin veyahut özgürlüğün ruhunun (bence her ikisidir de) kıyafetlerinden kurtularak pislikten arındığını görüyoruz. Sol memenin altındaki cevahirden başlayarak bir devrimi gerçekleştirdiğini... Başındaki kırmızı bonede Fransız Devrimi'ne göndermedir.